نگاهی به برخی از تغییرات صورت گرفته در اینکوترمز ۲۰۲۰ ۱۲-۰۹-۱۳۹۸
اینکوترمز یا اصطلاحات تجاری بین‌المللی مجموعه‌ای از اصطلاحات بین‌المللی بازرگانی است که برای اولین بار در سال ۱۹۳۶ توسط اتاق بازرگانی بین‌المللی (ICC) منتشر شد. این اصطلاحات به موضوعاتی همچون تفکیک هزینه‌ها، مسئولیت‌ها و انتقال ریسک میان خریداران و فروشندگان در رابطه با حمل و نقل بین‌المللی کالاها می‌پردازد. این اصطلاحات به ترتیب در سال‌های ۱۹۹۰، ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰ مورد بازنگری قرارگرفته و نسخه ۲۰۲۰ آن آخرین نسخه موجود است که در ژانویه سال ۲۰۲۰ اجرایی خواهدشد. کمیته تهیه‌کننده اینکوترمز ۲۰۲۰ متشکل از وکلا، تجار و نمایندگان شرکت‌های تجاری بزرگ از کشورهای چین، استرالیا، ایالات متحده و اتحادیه اروپا است. در همین زمینه و در پرتو تغییراتی که اینکوترمز ۲۰۲۰ نسبت به نسخه پیشین خود خواهدداشت، مؤسسه حقوقی بین‌المللی پارس‌عدل‌آرین به شرح برخی از این تغییرات مبادرت نموده که لازم است مورد توجه اشخاص فعال در تجارت بین‌المللی کالاها و محصولات قرار گیرد:
تبدیل اینکوترمز DAT به DPU
اینکوترمز (Delivered at Place Unloaded) DPU تنها اینکوترمز جدید سال۲۰۲۰ است که جایگزین اینکوترمز DAT (Delivered at Terminal) شده‌است. به موجب ترم DAT، فروشنده متعهد بود تا تمامی هزینه‌های حملونقل اعم از صادرات کالا، حمل و تخلیه آن در ترمینال مقصد یا محل مورد توافق طرفین و نیز تمامی ریسک‌ها تا زمان تخلیه در ترمینال نهایی را عهده‌دار شود. واژه «Terminal» در اینکوترمز DAT می‌توانست شامل اسکله، انبار، کانتینر و یا ترمینال جاده‌ای، ریلی و هوایی باشد، در حالی‌که به‌موجب اینکوترمز جدید DPU تحویل کالا محدود به ترمینال خاصی نبوده و حتی می‌تواند در مراکز حملونقل (Transportation Hub)، انبار کارخانه، انبار متعلق به خریدار نیز تخلیه و تحویل شود. به‌همین جهت، فروشنده متعهد است کالا را در مکان مورد توافق طرفین، فارغ از اطلاق عنوان «Terminal» بر آن، تخلیه کند. بدیهی است در چنین شرایطی انتقال ریسک پس از تخلیه کالا در محل مذکور از فروشنده به خریدار صورت خواهد‌گرفت. اصطلاح DPU تنها اصطلاحی است که به‌موجب آن مسؤولیت تخلیه کالا در مقصد به‌عهده فروشنده است، به همین دلیل، فروشنده باید قادر به انجام و سازماندهی تخلیه کالا در مقصد باشد.
توسعه دامنه تعهدات بیمه‌گذار در اصطلاحات CIF/CIP
دو اصطلاح CIP (Carriage and Insurance Paid to) و CIF (Cost, Insurance and Freight) تنها اصطلاحاتی هستند که پوشش بیمه‌ای کالا و همچنین کرایه حمل را بر عهده فروشنده می‌گذارد. با این‌حال، در اینکوترمزCIP ، فروشنده متعهد است قراردادهای حملونقل و بیمه را تا مقصد مورد توافق میان طرفین منعقد کند. انتقال ریسک از فروشنده به خریدار نیز پس از تحویل کالا به اولین وسیله حملونقل (اگر وسایل حملونقل متعدد باشند) صورت خواهد‌گرفت. در این ترم می‌توان از هر نوع شیوه حملونقل از جمله دریایی، هوایی، زمینی و حتی حمل و نقل ترکیبی استفاده نمود. نظر به این‌که از این ترم بیشتر برای حملونقل محصولات تولیدی کارخانه‌ها استفاده می‌شود، پوشش بیمه موردنظر در این ترم، در اینکوترمز ۲۰۲۰ از حداقل پوشش بیمه‌ای (Clause C of Institute of Cargo Clauses)، که در اینکوترمز ۲۰۱۰ به‌عهده فروشنده بود، به حداکثر پوشش بیمه‌ای (Clause A of Institute of Cargo Clauses) تغییر یافته‌است.
تعهدات فروشنده در اینکوترمز CIF مشابه با تعهدات آن در اینکوترمز CIP است، با این تفاوت که اصطلاح CIFتنها در رابطه با حملونقل دریایی مورد استفاده قرار می‌گیرد، بدین نحو که نقطه تحویل کالا و انتقال ریسک از فروشنده به خریدار در عرشه کشتی بوده و مقصد تحویل کالا نیز می‌بایست یک بندر باشد. در این ترم، که بیشتر برای کالاهای فلّه‌ای استفاده می‌شود، فروشنده از محدودترین نوع پوشش بیمه‌ای استفاده می‌کند، چرا که فروشنده موظف است کالا را بر روی عرشه کشتی تحویل دهد نه بندر یا مقصد نهایی و به همین دلیل لزومی ندارد کالا را تا مقصد نهایی بیمه شود. همچنین هنگامی ریسک از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود که کالا بر روی عرشه کشتی قرار گرفته باشد و از آن به بعد حتی اگراز نظر کیفیت و کمیت تغییراتی بر روی کالا ایجاد شود مسئولیتی را برای فروشنده ایجاد نمی‌کند. با این حال فروشنده موظف است قرارداد پوشش بیمه‌ای مربوط به ریسک از بین رفتن یا ورود خسارت به کالا را که بر عهده خریدار است، از نقطه تحویل کالا تا نقطه مقصد کالا به نیابت از خریدار منعقد نماید. این ترم تنها برای شیوه حمل ونقل دریایی مورد استفاده قرار می‌گیرد، به طوری که اگر در انتقال کالا لازم شد که از کانتینر استفاده شود بهتر است به ترم CIP رجوع شود.
تغییر ترم FCA
اینکوترمز (Free Carriar) یکی از انعطاف‌پذیرترین اینکوترمزها میباشد که می‌توان در آن از هر نوع شیوه حمل و نقل و همچنین حمل و نقل ترکیبی استفاده نمود و این فرصت را ایجاد می‌کند تا کالا را به مکان‌های مختلف از جمله آدرس پستی خریدار، ترمینال، بندر، فرودگاه و غیره، هر کدام که در کشور خریدار واقع شده‌است، ارسال نمود. تا قبل از تغییرات اعمال‌شده در این ترم، خریدار مسئولیت تمامی هزینه حمل و بیمه، بارگیری و همچنین تمامی ریسک‌ها در اثر ورود خسارت به کالا را بر عهده داشت و این مشکلات مالی گسترده‌ای را برای خریدار ایجاد می‌کرد. با تغییرات اعمال شده در این ترم در نسخه جدید ۲۰۲۰، انعطاف‌پذیری بیشتری را خصوصا در بحث بیمه مطرح کرده‌اند و خریدار و فروشنده می‌توانند با یکدیگر در این موارد توافقاتی را انجام دهند تا به این شکل از مشکلات مالی و هزینه‌های یک‌طرفه کاسته شود.
یکی از تغییرات اساسی در ترم FCA ، صدور بارنامه با درج عبارت On-Board توسط متصدی حمل است و فروشنده به دلیل الزامات بانکی و شرایط اعتبار اسنادی به این نوع بارنامه نیاز دارد. طبق اینکوترمز۲۰۲۰ طرفین می‌توانند در این خصوص صدور بارنامه در قرارداد توافقی را انجام دهند و خریدار متعهد می‌شود که به متصدی حمل تعیین شده توسط خودش، دستورالعمل صدوربارنامه On-Board و ارائه آن به فروشنده را صادر نماید.
در پایان علاقمندان می‌توانند برای دسترسی به جدول حاوی اطلاعات مربوط به اینکوترمز ۲۰۱۰، که به‌زودی منقضی می‌شود و به کوشش مؤسسه حقوقی بین‌المللی پارس‌عدل‌آرین تهیه شده‌است، به این پیوند مراجعه کنند.
واژگان کلیدی: ICC , Incoterms , Incoterms 2010 , Incoterms 2020 , International Chamber of Commerce , اتاق بازرگانی بین‌المللی , اصطلاحات تجاری بین‌المللی , اینکوترمز , اینکوترمز ۲۰۱۰ , اینکوترمز ۲۰۲۰ , تجارت بین‌الملل ,